Rini gooit het roer om
en neemt na 29 jaar afscheid van IMD.
De gevolgen van een besluit van twee jaar geleden werden voor IMD’er Rini van Lier werkelijkheid. De afgelopen weken bestonden uit overdragen, de e-mailbox opschonen én het schrijven van een afscheidsspeech. Na bijna 29 jaar dienstverband gooit Rini het roer om. Hij neemt afscheid van de ritjes Brabant - Apeldoorn, van zijn collega’s en van vele trouwe klanten. Maar voordat hij gaat, neemt hij ons mee in zijn tijd bij IMD.
Toon lef. Wacht niet langer, doen!
- Rini van Lier
Weloverwogen besluit
Eind 2017 kondigde Rini reeds aan dat hij na vele jaren trouw het IMD-nest wilde gaan verlaten. “De keuze om wat anders te gaan doen maakte ik niet zomaar. Nadat ik twee jaar geleden vanuit de rol als mede-eigenaar weer in loondienst trad bij IMD, begon het al te kriebelen. Ik had altijd al de intentie dat ik niet mijn hele leven bij dezelfde werkgever wilde werken, maar heb het met bijna 29 jaar toch behoorlijk volgehouden!” vertelt Rini. Als jongeling dacht hij na een paar jaar weg te gaan om ergens anders een kijkje in de keuken te nemen. Ondanks de reisafstand van Brabant naar Ede, daarna Barneveld en de laatste jaren Apeldoorn heeft het lang geduurd voordat hij is weggegaan.
Van de een op de andere dag vertrekken was echter absoluut niet de bedoeling. Rini vervolgt: “Begin 2019 heb ik aan alle collega’s een presentatie gegeven waarom ik wat anders wil gaan doen en hoe ik dat wilde organiseren. Het voelde voor mij goed om iedereen op deze manier mee te nemen in het proces en op een manier die bij me past om mijn afscheid voor te bereiden.” Inmiddels zijn Rini’s projecten afgerond of overgedragen en eind 2019 legt hij zijn functie neer.
Een helpende hand
In zijn rol als adviseur stond Rini altijd klaar om klanten te helpen. Specialistische projecten kwamen vaak in zijn portefeuille terecht omdat hij een uitdaging niet uit de weg ging. "Ik voer projecten uit van A tot Z en achter elk project staat weer een nieuwe klaar. Ik merk dat het vuurtje wat ik al die jaren heb gehad voor dit werk geleidelijk minder is geworden. Deze verzadiging is één van de redenen om het roer om te gooien. Ik klink misschien als een oude zak maar tegenwoordig gaat alles sneller en moet alles groter en beter. Het begint te voelen als een rat-race waarbij er bijna geen tijd meer lijkt te zijn voor een tot adempauze of een praatje op de werkvloer."
De kans dat hij thuis stil gaat zitten is echter klein. “Ik heb de luxe dat ik de komende twee jaar rustig kan nadenken over wat ik tot aan mijn pensioen nog wil gaan doen. Zie het als een soort sabbatical. Dat ga ik niet stilzittend op de bank bedenken; ik zie thuis en overal om me heen altijd werk. Ik hou van werken zolang het werk is waar ik van hou. Ik ben iemand die liever helpt dan geholpen wordt en daar wil ik meer mee doen. Zo wil ik meer betekenen voor mijn kinderen en familie, met speciaal aandacht voor de oudsten die met dementie te kampen hebben. Ik krijg er een rijk gevoel van om hen te helpen."
Ont-moeten
Maar voor het zover is neemt Rini eerst rust. “Ont-moeten staat daarbij centraal. Mijn agenda zal niet meer beheerst worden door zakelijke afspraken maar door mijzelf. Ik verwacht niet dat ik moeite heb met een lege agenda. Ik kan me goed vermaken in en rondom thuis, bijvoorbeeld in de tuin. In mijn rol bij IMD gaf ik vooral advies en maakte ik vele adviesrapporten, maar ik houd er ook van met iets tastbaars bezig te zijn. De tuin onderhanden nemen geeft me dan ook zeker zoveel voldoening. De klant wordt wel geholpen met mijn advies maar het resultaat of vervolg is vaak niet (snel) zichtbaar of tastbaar.”
Brabo IMD’er
Met regelmaat galmt de term door de gangen van het kantoor: “Hey brabo!”. Een beetje plagen waar Rini goed tegen kan en graag aan meedoet. “Ik hoop dat ik herinnerd word als de enige echte Brabo IMD’er. Grapjes als deze kunnen bij IMD gewoon gemaakt worden. De cultuur binnen IMD is een van de dingen die me al die jaren hier heeft gehouden. Binnen de organisatie is er een grote mate van vrijheid, zowel voor nieuwe mensen als de collega’s die al jaren actief zijn. Je kiest zelf je werktijden en dat waar jij je in gaat ontwikkelen.”
Volgens Rini resulteert dit in mensen die doen waar ze gelukkig van worden en binding hebben met het onderwerp en de organisatie. “Het zorgt voor saamhorigheid binnen het bedrijf. Werkplezier staat voorop en de positieve gevolgen hiervan zie je onder andere aan de vele jubilea die we mogen vieren.” Want Rini is niet de enige oudgediende. Er werken diverse mensen met een lange staat van dienst.
De parels van IMD
De aandacht voor werkplezier en ieders kwaliteiten is volgens Rini een van de belangrijkste onderdelen van het DNA van de organisatie. “In 2012 schreven we tijdens een ‘heisessie’ de positief onderscheidende punten van IMD op. Dat was een vrij lange lijst om trots op te zijn en we noemden het de parels van IMD. Ook heeft ieder toen zijn toekomstrol geschetst. Tijdens mijn afscheid heb ik de uitkomsten van deze sessie opgehaald en op tafel gelegd. De meeste mensen van toen zijn nog steeds betrokken bij het bedrijf en het is mooi om te zien dat het sterke IMD DNA nog altijd aanwezig is.”
Het afscheid is voor Rini geen garantie dat hij nooit meer in Apeldoorn te vinden is. Hij hoopt nog af en toe zijn gezicht te laten zien. “Ik hoop te hebben bijgedragen aan een nog sterker IMD en daag mijn collega’s uit daar elke dag weer mee bezig te zijn. Men is natuurlijk ook altijd welkom bij mij in Brabant, de deur staat altijd open!”
Heft in eigen hand
Ondanks de weloverwogen keuze brengt deze stap ook een gezonde spanning met zich mee. "Het voelt ook een beetje aan als een sprong in het diepe; het is natuurlijke geen gebruikelijke stap voor iemand die de 50 net een paar jaar gepasseerd is. Het vergt een tikkeltje eigenwijsheid om deze keuze te maken. Ik heb nog wat jaren te gaan tot mijn pensioenleeftijd en zie het als een uitdaging om de komende twee jaar te ontdekken wat ik wil gaan doen. Je kan problemen zien en redenen verzinnen om het niet te doen, maar veel beter is de vraag: waarom zou je het niet doen? Ik houd vast aan een motto dat vorig jaar een collega tot een sportieve uitdaging bracht: 'Wacht niet langer, doen!'. Daar komt dan natuurlijk nog wel lef bij kijken om het door te zetten."
Op donderdag 19 december nam Rini feestelijk afscheid van zijn collega's. We bedanken Rini voor zijn jarenlange inzet en wensen hem en zijn gezin alle goeds.